💢عبادت چیست؟ هر عملی که برای تقرب به خداوند صورت می‌گیرد، یا هر عملی که مرا به خداوند نزدیک می‌سازد.
به دیگر سخن، عبادت یعنی هر عملی که مرا به صفتی از صفات خداوند متصف می‌کند. بنابراین، اگر چنین چیزی روی دهد، عبادت خواهد بود و اگر چنین نشود، عبادت نخواهد بود. پس اساس عبادتِ خداوند، یعنی گام نهادن در مسیر علم و آزادی و عزت؛ گام نهادن در راه کسب دیگر صفات حسنه الهی که ما آن را انسانیت و تعالی و تکامل می‌نامیم.
🔹امام موسی صدر
کتاب ادیان در خدمت انسان
مقاله عبادت و عبودیت
بند ۵۸۴
#مؤمن
🔹در زندگی امام علی'ع' اموری ناهمگون و متضاد دیده می‌شود: می‌بینیم با دشمنان خدا سرسخت و درشت‌خوست و با دوستان خدا و ستم‌دیدگان، مهربان و نرم‌خو.
همۀ ما سخن منسوب به یکی از اولیا را شنیده‌ایم که سه روز پس از شهادت امام به زیارت ایشان رفت: گاهی می‌بینیم که به‌تنهایی نهصد یهودی را در یک روز می‌کشد و بار دیگر می‌بینیم در برابر کودکی یتیم و بیوه‌زنی ناتوان، به خود می‌لرزد.
امام مقداری غذا برمی‌دارد و به خانۀ آن بیوه‌زن که شوهرش در جنگ صفین کشته شده بود، .... و چهرۀ خود را در برابر آتش آن می‌گیرد و میگوید: «بچش ای ابوالحسن، این جزای کسی است که حقوق یتیمان را ضایع کند.»
🔹آن قدرت و شکوه و جبروت در برابر دشمنان خدا کجا و این ناتوانی در برابر یتیمان و نیازمندان کجا؟ در برابر ستمگران او را نیرومند و مغرور می‌بینیم، ولی وقتی شب فرا می‌رسد، در برابر خداوند همچون بیمار به خود می‌پیچد و همچون مصیبت‌زده می‌گرید.
🔹ایـن دوگانگی و تضاد را که در همۀ عـرصه‌های زنـدگی امام به چشم می‌خورد، چطور می‌توان تفسیر کرد؟
او به اندازه‌ای بخشنده بود که برخی از دشمنانش گفتند: اگر او دو خانه داشته باشد، یکی پر از طلا و دیگری پر از کاه، طلاها را دیگری پر از کاه، طلاها را پیش از کاه‌ها انفاق می‌کند.
ولی همین بخشندگی، در برخورد امام با برادرش عقیل به طرز شگفت‌آوری به بخل و آزمندی تبدیل می‌شود: عقیل از امام خواست که به سهم گندم او بیفزاید و به تعبیر خودِ امام: «مِن بُرِّکُم صاعاً.» (یک مَن گندم از بیت‌المال شما.)
ولی امام که امین اموال مسلمانان بود، نمی‌توانست به برادر خود بیش از سهمش بدهد. از این رو تکه آهنی را گداخت و .... [امام(ع) می‌فرماید:] «به او گفتم: مادران داغ‌دار بر تو بگریند! از آهنی می‌نالی که انسانی به بازیچه آن را گرم ساخته است و مرا به آتشی می‌کشانی که خدای جبّارش به خشم گداخته؟ تو از آزار حرارتی اندک بنالی و من از شعلۀ سرکش دوزخ ننالم؟»
امام موسی صدر
کتاب انسان آسمان
شهادت امیر مؤمنان'ع'، بندهای ۳۶۴-۳۶۵
#امیرالمؤمنین
#مؤمن
✨حدیث سحرگاهان✨
💢دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند💢
بنام خداوند بخشنده و مهربان
.... قرآن کریم، سپس، می‌افزاید که مؤمن همان کسی است که امانت و عهد خویش را رعایت می‌کند و بر نماز خود مراقب است.
«أُولئِکَ هُمُ الوارِثُونَ»؛ آنان کسانی هستند که سعادت دنیا و آخرت را به ارث می‌برند.
*باید کمی دربارۀ ادای امانت و وفای عهد سخن بگوییم، چراکه دربارۀ عهد بازخواست خواهد شد: «إِنَّ العَهدَ کانَ مَسؤُولاً» امانت خدا و نیز، امانت مردم و امانت ذات خود را نیز باید مراعات کرد.
*کسی که از ادای امانت سر باز زند و به عهد خویش وفا نکند، گمراه است و مؤمن نیست.
🔹بنابراین، ایمان در اینجا ایمان انتزاعی نیست، بلکه باید با نماز و پرهیز از بیهوده و اهتمام به امور محرومان و حفظ پاکدامنی با حلال و ادای امانت و وفای عده همراه باشد. *این مؤمنان پیروز خواهند شد.
از خدا می‌خواهیم از جملۀ آنان باشیم و از روزه کمک بگیریم تا به این مقام برسیم. قرآن کریم به ما دستور داده که از صبر و نماز کمک بگیریم و این دو کاری است دشوار جز برای خاشعان.
*«وَ استَعِینُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلّا عَلَی الخاشِعِینَ» و صبر به روزه تعبیر شده است. پس بیایید خود را محاسبه کنیم تا حد رسیدن خود را به این درجه بفهمیم.
امام موسی صدر، کتاب حدیث سحرگاهان
اهل ایمان، بندهای ۱۹۶-۱۹۷
#حدیث_سحرگاهان
#اهل_ایمان
#مؤمن
💢ایمان به غیب درک انسان را از خود توسعه می‌دهد، زیرا انسان را به خدا و مالک مرگ و زندگی پیوند می‌دهد.
🔹پس تا زمانی که من معلول و آفریدۀ خدا باشم، از خدا هستم و هماهنگ با او. پس نمی‌میرم و جاویدان خواهم بود.
🔹انسانِ مؤمن به خدا خود را جاویدان و برخوردار از حیاتی ابدی می‌بیند.
این زندگی از آنِ اوست و جاودانگی را نمی‌توان از او جدا کرد.
🔹ممکن است از انسان زندگی را بگیریم، اما جاودانگی را خیر.
امام موسی صدر، کتاب ادیان در خدمت انسان
دین در جهان امروز، بند۴۶
#مؤمن
#ایمان
✨حدیث سحرگاهان✨
💢دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند💢
بنام خداوند بخشنده و مهربان
🔹آدمی توانایی‌ها و نیازهایی دارد.
همان‌طور که خدا نیاز به خوردن و نوشیدن را در او خلق کرده است، نیاز او به جنس مخالف نیز حقیقت و واقعیتی است که انسان در حیات خود با آن زندگی می‌کند.
🔸اگر هر نیازی را برآورده کنیم و از حدود حقیقی فراتر نرویم و اجازه ندهیم آن نیاز بر سایر نیازها پیشی بگیرد، آن نیاز و برآورده کردن آن نعمتی از سوی خدای سبحانه و تعالی، خواهد شد.
🔹قرآن کریم و احادیث شریف تأکید کرده‌اند که نیاز انسان به ازدواج از نعمت‌های خداست و باعث کمال انسان.
پاسخ به آن نیز از نعمت‌های خداست.
اما اگر آدمی اجازه دهد این نیاز رشد و بر سایر نیازها طغیان کند، این انحراف است.
🔸همان‌طور که اگر نیاز خوردن طغیان کند آن نیاز بر انسان طغیان می‌کند و سایر نیازها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و این انحراف است.
🔹بنابراین، قرآن کریم تأکید می‌کند که مؤمن کسی است که دامن خویش را جز برای همسر خویش، حفظ می‌کند. در آن هنگام سرزنش نمی‌شود، بلکه از سوی خدا ستایش نیز می‌شود.
امام موسی صدر، کتاب حدیث سحرگاهان
اهل ایمان، بند ۱۹۵
#حدیث_سحرگاهان
#اهل_ایمان
#مؤمن
✴یکی از روش های تربیتی امام موسی صدر، در طول فعالیت ها و مبارزات در لبنان، تعلیم و تربیت غیرمستقیم بود. وی در برخوردهای اجتماعی خود از وعظ، خطابه، سرزنش و نصیحت مستقیم افراد، اشخاص یا حتی فرزندان و نزدیکان خودداری می کرد، چون تأثیر برخوردهای مستقیم را ماندگار نمی دید. وی در بیشتر موارد، بگونه غیرمستقیم وارد عمل می شد؛ مگر در موارد بسیار ضروری که شرایط و اوضاع خاصی را به همراه داشت.
🔸او در روزهای نخست ورودش به لبنان، وقتی با اوضاع آشفته و نابهنجار زنان و دختران مسلمان این کشور مواجه شد و دید که در این سرزمین مسئله بدحجابی و بی حجابی، اصلاً مهم نیست، بلکه پیش از آن، برهنگی و به تعبیر عربها(خلاعت)، زنان و دختران لبنانی موردنظر است.
🔹در این هنگام و بطور مستقیم عمل نکرد، بلکه با تأسیس مراکزی چون خانه دختران، آموزشگاه پرستاری، سازمان زنان، کلاسهای مبارزه با بیسوادی، مؤسسه قالی بافی، خیاطی و گلدوزی، و خانه یتیمان، زنان و دختران لبنانی را به کار کشید و به هر یک، در حد توانایی و شأن ایشان، مسئولیت داد و آنها را از منجلات فساد و تباهی رهانید.
♦امام موسی صدر در این باره میگوید:
«پس از یکسال مطالعه، عامل اصلی این بی بند و باری را در بیسوادی، تهی مغزی و دور بودن زنان از تعالیم اخلاقی و دینی یافتم و فهمیدم که نخست باید سطح فکری و تربیتی آنان جهت دینی و اخلاقی تقویت بشود؛ ولی دو مانع بزرگ در پیش داشتم:
الف. زنان لبنان برخلاف زنان ایران در مسجد و مجالس عزاداری، به هیچ وجه شرکت نمی کردند.
ب. چون شخصیت زنان بطور معمول با زیبایی، تظاهر به تجمل و مُد آمیخته بود، امکان نداشت که بطور مستقیم به پوشش اسلامی و حجاب دعوت بشوند، زیرا موجب می شد که آنها از روحانی و دعوت دینی فاصله بگیرند.
✴نتیجه مطالعات این شد که دعوت را غیرمستقیم شروع کنیم؛ بدین صورت که نخست جمعیت «برّ و احسان» اعلام کرد که برای عضویت زنان در این جمعیت مانعی وجود ندارد و آنان میتوانند در فعالیت های جمعیت حضور فعال داشته باشند.
با تبلیغاتی که انجام گرفت در مدت کوتاهی بیش از دویست زن عضو جمعیت شدند و در اوّل سال، خود هشت نفر را به عنوان هیئت مدیره انتخاب کردند. به دلیل روح مردم دوستی و زیادی عاطفه، فعالیت زنان در امور خیریه بالا گرفت، تا آنجا که برنده جایزه فعالترین عضو در سال ۱۳۳۹ش، یکی از همان خانمها بود. برای تشدید و ازدیاد علاقه زنان به اهداف و افکار جمعیت، توزیع شهریه فقرا و رسیدگی به حال خانواده های فقیر را در هر ماه، دو بار برعهده آنان گذاشتیم. رضایت روحی که به واسطه رسیدگی و ملاطفت با مستمندان در این خانم ها به وجود آمد، شخصیت اصلی، یعنی روح انسانی را در آن ها زنده کرد و به خوبی درک کردند که به جز «زنانگی»، «مُد پرستی» و «لباس خوب پوشیدن» می توان شخصیت دیگری هم داشت که این شخصیت، عظمت، ثبات و لطف بیشتری دارد».
عبدالرحیم اباذری. سیره تربیتی امام موسی صدر
مجله پگاه حوزه، شماره ۱۸۴
#بانوی_مسلمان
✨حدیث سحرگاهان✨
💢دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند💢
بنام خداوند بخشنده و مهربان
🔸مؤمن کسی است که از لهو می‌پرهیزد، یعنی کار باطل انجام نمی‌دهد، چون زمانی که به کار باطل و بیهوده می‌پردازد ساعتی از زندگی خود یا روزی از عمر خویش یا بیشتر از آن را هدر می‌دهد.
و چون احساس کند مسئولیتی بر عهدۀ اوست و باید با همۀ وجود حرکت کند تا بتواند از عمر خود در راه خدمت خدا و سعادتمند کردن بشر استفاده کند، طبیعی است که از کار بیهوده بپرهیزد.
به علاوه ایمان از اهتمام به امور محرومان و رنج‌دیدگان جدا نیست.
چندین بار تأکید کرده‌ایم که ایمان حقیقی دو بُعد دارد: بُعد الهی که سمت و سوی آن به سوی خداست و بُعد بشری که سمت و سوی آن به سوی مردم است و این دو جدایی‌ناپذیرند.
بنابراین، مؤمنان کسانی هستند که زکات را می‌پردازند.
امام موسی صدر، کتاب حدیث سحرگاهان
اهل ایمان، بند ۱۹۴
#حدیث_سحرگاهان
#اهل_ایمان
#مؤمن
