اگر تعدد فِرَق باعث جدایـی یا ضعفی در جـامعه گردد، بی‌تردید خطری برای کشور تلقی می‌شود. اما اگر این تعدد در نهایت منجر به تبادل معارف و تجارب و تمدن‌ها شود، به منزلۀ نیرویی برای کشور است. بنابراین، خطر در تعدد فرقه‌ها نیست، بلکه خطر در جایی است که تعدد فرقه‌ها سمت‌‌وسویی منفی پیدا می‌کند.
امام موسی صدر. کتاب نای و نی
مقاله فرقه گرایی. بند۵۰۴
- ۹۴/۱۱/۰۸